Waarom yin yoga?
Een paar jaar geleden zat ik voor het eerst in een yin yogales. Gedachten als " is het hier bijna gedaan? ", " shit, ik dacht dat we gewoon rustig in een houding gingen liggen en konden wegdromen " kwamen meermaals in me op. Maar de volgende dag stond ik op met meer energie dan gewoonlijk. Ik voelde me beter, vrijer. Dus de les erna ging ik terug. De gedachten van vorige keer bleven meer weg, ik kon focussen en vertrouwen op de docent en ik probeerde echt bij mijn lijf te blijven. Na de les had ik een zalig gevoel, en ja hoor- die nacht sliep ik weer als een roosje en stond ik energiek en goedgemutst op. Nu is een yin practice niet meer weg te denken uit mijn leven. Na sessies uren na mekaar repeteren als violiste, voelt mijn lijf zo stijf aan. Ik geef toe, een van de laatste dingen waar ik dan zin in heb, is thuis mijn yogamat uitrollen en een uur yoga doen (zijn). De zetel en een aflevering van Downton Abbey róépen mij gewoon. Maar wanneer ik dan toch op mij
